Qızıl Saat – Maşadu di Asis
Maşadu di Asis
İndi sizə bir qızıl saatın hekayəsini danışacağam. Bər-bəzəkli bir zincirə taxılı, təptəzə, iri bir qol saatı var idi. Luiz Neqreyros, ona aid olmayan, heç yoldaşına da aid olmağı mümkün olmayan bu saatı evdə görəndə ağzıayrıq qalmaqda haqlı idi. Yoxsa, gözünə görünmüşdü? Elə deyildi; saat orada, yataq otağındakı masanın üstündə dururdu, elə Luizin özü kimi, bəlkə də olduğu yerdən və vəziyyətdən təəccüblənmiş halda, saat da ona baxırdı.
Luiz Neqreyros içəri girəndə Klara otaqda deyildi. Salonda oturub kitab vərəqləyirdi. Heç əri içəri girib, iltifat edərək onu öpəndə də çox fikir vermədi ona. Bu Klara gözəl qız idi, amma bir o qədər də soyuq idi, bəlkə də elə buna görə gözəl idi. Arıq, balaca bir xanım idi, boyuna baxanda uşağa oxşayırdı, kimsə yaxından gözlərinə baxsa, bilərdi ki, onun kimi qadın azdır. Halsız halda divanda uzanmış, gözləri kitabın açıq səhifələrində idi, amma təkcə gözləri, çünki fikri kitabda idi, ya başqa yerdə, heç bilmirəm. Amma görünürdü ki, fikri ərindən də, saatdan da uzaqda idi.
Luiz Neqreyros əlini saata elə bir sifətlə uzatdı ki, mən onu izah etməyi bacarmaram. Nə saat, nə də zənciri onun deyildi, heç onun tanıdığı adamların da deyildi. Nəsə tapmacalı oyun oynanılırdı. Luis Neqreyrosun şifrəli tapmacalardan xoşu gəlirdi, tapmacaların cavabını iti zəkasıyla tapmaqda ad çıxarmışdı, lakin onun qəzet və jurnallardakı tapmacalardan xoşu gəlirdi. Belə əşyalarla olan və ya zamanla işləyən, ən əsas da konseptsiz tapmacaları Luiz Neqreyros sevmirdi.
Bu səbəbdən, və yəqin ki, oxucu özü də başa düşər, digər bəlli səbəblərdən, Klaranın əri kresloya oturub, saçını dartaraq, ayağını yerə vurub saat və zənciri acıqlı-acıqlı masanın üstünə tulladı. Bu ilk nümayişkəranə qəzəbi keçəndən sonra yenidən həmin lənətə gəlmiş əşyaları götürüb bir də baxdı. Yenə eyni şey oldu. Bir müddət əllərini qoynuna qoyub məsələni götür-qoy elədi, bütün yaddaşını qurdaladı və axırda qərara gəldi ki, Klaradan bir izahat almamış hansısa bir işə girişmək mənasız və tələsik iş olar. Beləcə arvadının yanına getdi ki, onunla danışsın.
Ardını oxuJoze Mauru di Vaskonselos
Joze Vaskonselos
Joze Mauru di Vaskonselos (José Mauro de Vasconcelos) 26 fevral 1920-ci ildə, Banqu, Rio de Janeyroda, portuqal- yerli hindu bir ailədə doğulmuşdur. Ailəsi kasıb olduğu üçün, hələ uşaq yaşlarında, Rio Qrande du Norte ştatının mərkəzi Natal şəhərində, əmisigildə yaşamalı olur. Onun uşaqlıq və gənclik illəri burada keçir. Paulu Setubal, Qrasiliano Ramos və Joze Linj du Requ kimi yazarlar başda olmaq üzrə Braziliya ədəbiyyatından müxtəlif müəlliflərin romanlarını zövqlə oxumuşdur.
Natalda iki il tibb fakultetində oxuduqdan sonra, təhsilini yarımçıq saxlayıb, Rio de Janeyroya qayıdır. Burada müxtəlif işlərlə məşğul olur: boks məşqçisi, banan satışı, balıqçı, müəllim, ofisiant…
Ardını oxuCatar e Azerbaijão
«Os dois países são exemplos de formas de investimento em esportes e turismo, além de importantes oportunidades para clubes de futebol que possuem uma visibilidade conseguir captar recursos internacionais.»
João Xavier Ricardo Zimmer
Diplomado do Centro Universitário Vila Velha
Coordinador de Hispaniya.com no Brasil
Esporte como forma de divulgação nacional: os casos de Catar e Azerbaijão
Nos últimos anos, alguns países passaram a ter taxas de crescimentos altíssimas, principalmente devido a alta do petróleo e por possuírem importantes reservas desse recurso, e passaram a investir no esporte com dois principais interesses: a divulgação direta do país e o aumento do turismo.
O Catar é um desses lugares. Península localizada no golfo pérsico é o país com o maior PIB per capita do mundo1, graças a enorme reserva de petróleo e gás e pequena população. E através do governo e de fundos mantidos por ele, investe-se no esporte.
Ardını oxuRelato de um sonho – João Ricardo Xavier
«Mais importante do que qualquer monumento histórico, avanços tecnológicos e uma crescente infraestrutura, o que eu levo dessa viagem é a hospitalidade do povo azeri, a amizade e o companheirismo»
João Ricardo Zimmer Xavier
Diplomado do Centro Universitário Vila Velha
Coordinador de Hispaniya.com no Brasil
Antes de falar sobre essa incrível viagem é importante ressaltar os antecedentes e a importância que ela teve para mim: Estudo a quatro anos sobre o conflito do Nagorno Karabakh, e me tornei uma pessoa interessadíssima na cultura, musica e história desse país, desde as poesias, passando pelos esportes e lógico o meu concurso de música favorito, o qual o Azerbaijão é uma potência, o Eurovision; sendo assim esse concurso de redação surgiu como uma oportunidade ímpar na minha vida.
Depois de dias de espera com muita ansiedade, chegou o grande dia. No aeroporto, o encontro com as pessoas que iriam viajar comigo, e desde o primeiro momento foi muito divertido, todos animados e não sabendo muito que estaria por vir.
Depois e um voo cansativo, mas tranquilo, chegamos na madrugada em Baku, resolvido os trâmites do visto, encontramos Rashad, Kamran e Fazil que já no deram os primeiros sinais da notável hospitalidade do país.
Na chegada ao hotel o primeiro deslumbre: todos impressionados com a estrutura cinco estrelas do Marriott Absheron, e logo depois de um descanso tínhamos um dia livre, que foi importante para conhecer melhor grande parte da delegação brasileira e fazer uma caminhada que significava muito pra mim com três outros brasileiros: Ana, Isadora e Bernardo; até as proximidades do Crystal Hall, que infelizmente estava fechado,. Mas essas pessoas que acabaram caminhando comigo, fizeram parte desse momento significativo para mim, pois eu estava no lugar que por anos queria ir.
Ardını oxu
